νεοηλής

νεοηλής, -ές (Α)

αυτός που αλέστηκε πρόσφατα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)-* + -ηλής (< ἀλῶ «αλέθω»). Το -η- τού τ. οφείλεται στη λειτουργία τού νόμου τής «εκτάσεως εν συνθέσει»].